Ο καιρός έχει αρχίσει να φτιάχνει επικίνδυνα … Τα πρωινά μυρίζει, Άνοιξη! Βέβαια υπάρχει & η γνωστή παροιμία «Μάρτης γδάρτης κακός παλουκοκάφτης κτλ !» και ποτέ δε ξέρεις τι θα προκύψει!
Απτόητη απόδρασα για μια βόλτα κοντά στη φύση.( σιγά μην έμενα μέσα- ο γιατρός είπε ότι το περπάτημα – όπως και ο χορός- κάνει καλό σε όλα!)
Τον άκουσα… το έσκασα από τις υποχρεώσεις μου και … ανηφόρησα!
Σε μια στροφή νάτην! Ολανθιστη μπροστά μου! Στολισμένη ! Δεν θα μπορούσε να μη μου φέρει στο μυαλό στίχους αγαπημένους …
«Μες στο Χειμώνα εγώ γεννιέμαι,
και σαν τη μυγδαλιά γελιέμαι»
(που λέει κι ο Λιδάκης)!
Ηρθε η ¨Ανοιξη? Ρωτησε, η μυγδαλιά …
Η μήπως δεν ρώτησε κάν? Μόνο άνθισε η τρελή… γιατί έτσι γουστάρει !!! ?
… Γιατί έτσι νιώθει καλά? Να ανθίζει με το πρώτο χάιδεμα του ήλιου, να εμπιστεύεται το ψιθύρισμά του-κάθε φορά, που εκείνη θελήσει, κι ας μην είναι ο καιρός ο σωστός…
Οι μυγδαλιές δεν ακούνε παρά την καρδιά τους …
Και άλλη ανθισμένη μυγδαλιά …
… ως και στη γειτονιά μου … τη βρήκα μετά !
… ανθίζει ,γοητεύει .. . και προμηνύει την Άνοιξη!!!
Γονιμότητα, ευτυχία, ρομαντισμός, καλή υγεία και τύχη …
Όλα αυτά χωράνε άνετα στο μικρό καρπό που προσφέρει, η αμυγδαλιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου